Piotr Ikonowicz:
Kancelaria Sprawiedliwości Społecznej
Szanowni Państwo,
Rzecznik Praw Dziecka podziela Państwa opinię, że noclegownie i przytuliska dla dorosłych nie są odpowiednim i właściwym miejscem dla pobytu małoletnich dzieci, które wraz z rodzinami doświadczają niedogodności wynikających z eksmisji z ich dotychczasowych miejsc zamieszkania.
Noclegownie z samej definicji nie są miejscami przeznaczonymi do całodziennego pobytu osób z nich korzystających, i w zdecydowanej większości przypadków, w regulaminach wewnętrznych istnieją przepisy, że mogą w nich przebywać wyłącznie osoby pełnoletnie i to tylko w określonych godzinach.
Nie można zatem uznać aby noclegownia spełniała funkcje pomieszczenia tymczasowego, zabezpieczającego potrzeby mieszkaniowe dzieci.
Zgodnie z treścią art. 14. ust. 1. ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r.
Nr 31, poz. 266, z późn. zm.) w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka
o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego bądź o braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. (…) Sąd, badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego, orzeka o uprawnieniu osób, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną. (…) Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego wobec (…) małoletniego, niepełnosprawnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, z późn. zm.2))(22) lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą,(…) – chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany. (…) Sąd może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego, w szczególności jeżeli nakazanie opróżnienia następuje z przyczyn
o których mowa w art. 13 ustawy. (…) Orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. (…) Przepisu ust. 4 nie stosuje się do osób, które utraciły tytuł prawny do lokalu niewchodzącego w skład publicznego zasobu mieszkaniowego,
z wyjątkiem osób, które były uprawnione do używania lokalu na podstawie stosunku prawnego nawiązanego ze spółdzielnią mieszkaniową albo z towarzystwem budownictwa społecznego.
Dziecko będące podmiotem prawa, z racji swojego wieku nieposiadające pełnej zdolności do czynności prawnych, powinno być w sposób szczególny otoczone troską władz wspólnoty samorządowej do której należy.
Władze samorządowe gmin powinny ze szczególną troską podchodzić do zagwarantowania, respektowania, poszanowania i egzekucji praw dziecka, wynikających z zobowiązań, zawartych
w ratyfikowanej Rzeczypospolitą Polską – Konwencji o Prawach Dziecka (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526 z późn. zm.)
W art. 27 ust. 3 ww. Konwencji zapisano, że Państwa-Strony, zgodnie z warunkami krajowymi oraz odpowiednio do swych środków, będą podejmowały właściwe kroki dla wspomagania rodziców lub innych osób odpowiedzialnych za dziecko w realizacji tego prawa oraz będą udzielały, w razie potrzeby, pomocy materialnej oraz innych programów pomocy, szczególnie w zakresie żywności, odzieży i mieszkań.
Przepisu tego nie można jednak rozpatrywać w oderwaniu od art. 27 ust. 2 Konwencji, który stanowi, że to rodzice (rodzic) lub inne osoby odpowiedzialne za dziecko ponoszą odpowiedzialność za zabezpieczenie (…), warunków życia niezbędnych do rozwoju dziecka.
Z poważaniem
p.o. Dyrektora Zespołu Spraw Społecznych
i Prawa Administracyjnego
Barbara Sochal
Źródło
Opublikowano: 2012-10-22 14:58:24