System, który powinien wspierać nas wszystkich i gwarantować bezpieczeństwo nie działa. Pozwolił, by sparaliżowany od pasa w dół, bezdomny mężczyzna przez blisko dwa tygodnie leżał w krzakach obok sopockiego stadionu. Do takiej sytuacji nigdy nie powinno dojść. A skoro już do niej doszło to system powinien być w stanie udzielić szybko i skutecznie pomocy. Tak się nie stało.

Żyjemy w kraju, w którym koszty wynajmu ciasnej klitki pochłaniają 60-70% przeciętnej pensji, wielu z nas musi utrzymywać się z pensji minimalnej, a śmieciowe zatrudnienie, kredyty i sprawiają, że żyjemy w ciągłej niepewności jutra.

Traktowanie osób bezdomnych jak wyrzutków prowadzi do tragedii. Procedury są wadliwe, a urzędy bywają bezduszne. próbuje się przedstawiać jako kwestię indywidualnego wyboru, a nie złożony problem. Zdarzają się też podli i głupi politycy tacy, jak jeden z krakowskich radnych, który niedawno zabiegał o wprowadzenie „zakazu dokarmiania bezdomnych”. Potrzebujemy realnych programów walki z bezdomnością, a nie z bezdomnymi.

Jakie mamy pomysły? Oto kilka z nich:

• Stworzenie kompleksowej mapy bezdomności w każdym województwie.

• Sfinansowanie wojewódzkich programów reintegracji osób bezdomnych, uwzględniających doradztwo zawodowe i wsparcie psychologiczne.

• Przeprowadzenie audytu we wszystkich Domach Pomocy Społecznej.

• Sfinansowanie z budżetu wielkiego programu budownictwa mieszkaniowego.

• Zlikwidowanie zapisu ustawowego umożliwiającego „dwuetapową” eksmisję na bruk.

• W miejsce pomieszczeń tymczasowych stworzenie sieci lokali zastępczych zapewniających możliwość prowadzenia życia rodzinnego i zawodowego oraz otoczone wsparciem środowiskowym.

• Umasowienie programu „najpierw mieszkanie” – przydziału mieszkań treningowych dla osób wychodzących z bezdomności. Mieszkanie treningowe pozwala na samodzielne prowadzenie gospodarstwa i ułatwia podjęcie zatrudnienia. Lokatorzy takich mieszkań pozostają jednocześnie pod opieką asystentów społecznych.

Proponowane przez nas rozwiązania nie wzięły się znikąd. Funkcjonują z powodzeniem w innych państwach. Przemyślana polityka społeczna i mieszkaniowa pozwoli na uratowanie życia tysięcy ludzi. Bezdomni są pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, a do dachu nad głową jest prawem człowieka. Jeśli prawa człowieka dotyczą wyłącznie ludzi posiadających odpowiedni status majątkowy, to żyjemy już w społeczeństwie, w którym człowiek stał się towarem.

Więcej naszych pomysłów znajdziesz w dokumentach programowych na naszej stronie. Link w komentarzu pod tym postem.


Źródło
Opublikowano: 2019-08-12 08:30:01