Dekadę temu z moim przyjacielem Ivo Krankowski nakręciliśmy film dokumentalny z najstarszym pokoleniem polskich Żydów. Temat był prosty: dotrzeć do ludzi, którzy pamiętają dzieciństwo w przedwojennej Polsce. To film o starości i młodości jednocześnie.
Chcieliśmy pokazać dzieciństwo polskich Żydów jako część codziennego przedwojennego życia w Polsce. Naszym celem było stworzenie i zachowanie we wspólnej pamięci obrazu wielokulturowego kraju, wielowiekowego i kreatywnego sąsiedztwa Polaków i Żydów. Dokument ma ośmioro bohaterów, polskich Żydów urodzonych między rokiem 1914 i 1933. Wprowadzają oni widza w krainę ich własnej młodości, dziecięcych marzeń i przygód. Opowieści osnute są wokół najwcześniejszych wspomnień i wydarzeń. Żydzi z filmu mówią o tym, jakie książki czytali w dzieciństwie, jak wyglądał ich pierwszy dzień w szkole, kiedy po raz pierwszy pili alkohol, jak miała na imię ich pierwsza miłość.
Te osobiste historie składają sie na wielobarwny obraz utraconego świata, zachowanego tylko na czarno-białych filmach i w pamięci ostatnich świadków. Szukaliśmy także odpowiedzi na pytanie, jak ludzie, którzy doświadczyli burzliwych dziejów XX wieku, podchodzą do życia obecnie, jak mierzą się ze swą pamięcią i swoją starością.
Film trwa pół godziny, zagarnął pare nagród i zachęcam, żeby obejrzeć go z okazji dnia babci i dziadka ?
Link do youtube: https://youtu.be/1zEIktLM0OY
Źródło
Opublikowano: 2020-01-21 09:08:15