Archiwum miesiąca:grudzień 2020

Marcelina Zawisza:

Co za dzień! Kolejna dobra wiadomość!

Senat przyjął uchwałę upamiętniającą wydarzenia rewolucji 1905 oraz poprzedzającego ją zrywu polskich robotników w walce z carskim zaborcą oraz wyzyskowi ze strony kapitalistów i obszarników autorstwa senatorki i senatora Lewica Gabriela Morawska-Stanecka oraz Wojciecha Koniecznego!

Treść uchwały załączam poniżej, jednocześnie zachęcam do lektury książki Wiktora Marca – „Rebelia i reakcja. Rewolucja 1905 roku i plebejskie doświadczenie polityczne” oraz "Rewolucja 1905", przewodnika Krytyki Politycznej.

UCHWAŁA SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

w sprawie upamiętnienia rewolucji 1905 roku oraz poprzedzającego ją zrywu polskich robotników w walce z carskim zaborcą

Senat Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu rewolucji 1905 roku i poprzedzających ją wydarzeń rozgrywających się na ziemiach polskich objętych zaborem carskiej Rosji, składa hołd bohaterom, bojownikom o odrodzenie państwa polskiego, niepodległość i suwerenność Polaków.

Rewolucja 1905 roku była zrywem społeczeństwa w obronie wartości narodowych i praw społecznych, zwróciła się przeciwko carskiemu absolutyzmowi oraz wyzyskowi ze strony kapitalistów i obszarników. Wydarzenie to wymusiło zmiany ustrojowe w Rosji, było zarzewiem rewolucji lutowej, a następnie październikowej 1917 roku. Na terenach Królestwa Polskiego rewolucja przybrała formę uwspółcześniającą świadomość narodową społeczeństwa, a jedną z jej długofalowych konsekwencji stało się odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku.

Bezpośrednią przyczyną tego społecznego sprzeciwu był wybuch wojny rosyjsko-japońskiej. Konflikt ten, będący efektem imperialistycznych dążeń obydwu zaangażowanych państw, skutkował nasileniem przez rosyjski carat terroru i znacznym pogorszeniem warunków życia, co szczególnie dotknęło ludność rosyjskiego imperium.

Wydarzeniem, które bezpośrednio poprzedziło rewolucję 1905 roku na ziemiach Królestwa Polskiego, była zainicjowana przez PPS manifestacja warszawskich robotników na placu Grzybowskim w Warszawie 13 listopada 1904 roku, będąca sprzeciwem wobec branki do carskiej armii. Manifestację osłaniała Organizacja Bojowa PPS. W jej szeregach znajdował się Stefan Okrzeja, który niósł sztandar z napisem „PPS. Precz z wojną i caratem! Niech żyje Wolny Polski Lud!”. Rok później, z wyroku carskich władz, stracił on życie na stokach Cytadeli Warszawskiej.

Manifestacja robotników rozpoczęła się po południowej mszy odprawionej w kościele Wszystkich Świętych przy placu Grzybowskim. Mimo energicznej akcji carskiej policji na placu gromadzili się robotnicy, nieśli czerwony sztandar, śpiewali „Warszawiankę”. Demonstracja zmieniła się w regularną bitwę z policją z użyciem broni, pojawiły się oddziały kozaków. Część demonstrujących robotników znalazła schronienie w kościele, ale policja aresztowała kilkaset osób i rozpoczęła się obława na uczestników. Mimo to nastroje rewolucyjne ogarnęły całe miasto, do zamieszek i starć z policją dochodziło do późnych godzin wieczornych. Wydarzenia te miały także wymiar tragiczny: jak podają niektóre źródła, zginęło 10 demonstrantów, a 43 zostało rannych. Jednak w środowisku robotników obudził się duch rewolucyjny i rozprzestrzenił się na wszystkie ziemie polskie okupowane przez zaborcę. Sama zaś manifestacja przeszła do historii jako pierwsze od upadku powstania styczniowego wystąpienie Polaków z bronią w ręku przeciwko okupantowi.

Rewolucja 1905 roku na ziemiach Królestwa Polskiego wywołała liczne protesty, ale też akty czynu rewolucyjnego inicjowane przez środowiska lewicowe. W Warszawie w styczniowych starciach demonstrantów z wojskiem śmierć poniosło 100 osób. Warszawska demonstracja pierwszomajowa pociągnęła za sobą 32 ofiary carskiego aparatu przemocy. W proteście łódzkich włókniarzy w dniach 22–24 czerwca, który przerodził się w regularne starcia z policją, liczba ofiar śmiertelnych i rannych sięgnęła 2 tysięcy. Kulminacją ruchów rewolucyjnych na ziemiach Królestwa Polskiego było ogłoszenie strajku powszechnego i proklamowanie w Ostrowcu Republiki Ostrowieckiej. Wydarzenia na ziemiach polskich, zainicjowane przez klasę robotniczą i lewicę, miały charakter niepodległościowy i społeczny, a zwalczały je środowiska endeckie, obszarników i kapitalistów.

Mimo tragedii ofiar i poświęcenia życia bojowników rewolucja 1905 roku przyniosła pozytywne zmiany na ziemiach polskich będących pod rosyjskim zaborem. Pojawiły się polskie instytucje – m.in. Polska Macierz Szkolna, ruch spółdzielczy – a język polski powrócił do urzędów gminnych. Wydarzenia 1905 roku pokazały, że świadome swych dążeń społeczeństwo, pomimo represji i wynikających z nich strat, jest w stanie wymusić na władzy daleko idące zmiany bieżącej polityki, a w perspektywie czasowej – doprowadzić do zwycięstwa głoszonych przez siebie idei.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej wzywa do przypomnienia i uczczenia wydarzeń związanych z rewolucją 1905 roku w Warszawie i w całym kraju. Wzywamy także do wsparcia obywatelskich inicjatyw mających na celu ich upamiętnienie.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Źródło
Opublikowano: 2020-12-03 12:32:37

Marcelina Zawisza:

Wspaniała wiadomość o poranku!

Fundacja "Dom" Rodzinnej Rehabilitacji Dzieci z Porażeniem Mózgowym wspiera ok. 1500 rodzin, codziennie rehabilituje ok. setki dzieci. Niestety, ze względu na wyliczenia Narodowego Funduszu Zdrowia, który nie doszacował potrzeb w regionie, fundacja poszukiwała 250 tys. zł, by sfinansować świadczenia, powstałe w wyniku nadwykonań.

Jak poinformował portal nto.pl NFZ zmienił zdanie i opłaci niemal 182 tys. zł za tzw. nadwykonania, czyli dodatkowe zajęcia rehabilitacyjne, opolskiej Fundacji “Dom”! Presja ma sens! ❤

Źródło
Opublikowano: 2020-12-03 11:32:33