Archiwum kategorii:Adriana Rozwadowska

Osoby, które otworzyły oczy, i zaczęły myśleć samodzielnie:
– E tam, była grypa, jest kowid, zawsze coś jest, polecam poczytać w internecie.
Główny Urząd Statystyczny pisze nam dziś do poczytania: „Przeciętne oczekiwane dalsze trwanie życia osoby przechodzącej dziś na emeryturę spadła w 2020 roku o ponad rok”.
Dopóki mieliśmy grypę – systematycznie i powolutku raczej rosła.

O Polaku.
Polski Instytut Ekonomiczny zapytał Polaków i Polki:
„Czy gdybyście otrzymywali bezwarunkowy dochód podstawowy, np. 1,2 tys. zł, wciąż chodzilibyście do pracy?”
Aż 73 proc. ma o sobie doskonałe zdanie: stwierdziło, że tak, jak najbardziej. 27 proc. zaś przyznało bez bicia, że w takiej sytuacji wybrałoby raczej leżenie, malowanie akwarelkami, karmienie żółwia, czy co tam jeszcze lubią.
Ale już gdy PIE zapytało:
„A jak, Pana, Pani zdaniem, zachowaliby się inni? Pracowaliby?”
I tutaj już tylko 22 proc. ma dobre zdanie o innych. Przytłaczające 78 proc. – 4 na 5 badanych – uważa, że wszyscy poza nimi z pewnością staliby się obibokami żyjącymi z socjalu.
Btw: co to jest bezwarunkowy dochód podstawowy wie 13 proc. badanych. 87 proc. nie wie, lub ma blade pojęcie.

Zrobiłam rozmowę z kimś, z kim bardzo lubię robić rozmowy, albowiem lubię robić rozmowy z ludźmi, których opinie są evidence based: z Paweł Bukowski z London School of Economics.
Moja opinia o bezwarunkowym dochodzie warunkowym jest zdywersyfikowana i brzmi: „Widzę plusy, dostrzegam minusy. No nie wiem”.
Gdybym miała jednak na upartego wybierać między BDP a zniuansowanym systemem wsparcia kierowanym do potrzebujących, wybrałabym to drugie.
A Paweł Bukowski w rozmowie mówi tak:
„Dam bardzo uproszczony przykład. Sytuacja, w której w jakimś miejscu mamy relatywnie mało pracodawców, a dużo pracowników, więc ci pierwsi nie muszą konkurować o tych drugich, nazywana jest monopsonem. Przy czym to… Więcej

Kolejny kamień milowy w polskim prawie pracy. Wróć, w polskim prawie cywilnym: umowy zlecenia mają być oskładkowane do pełnej wysokości.
Tym samym już całkowicie pomylą się pracodawcom z umowami o pracę. Niby mniej atrakcyjne, ale wciąż pracownik nie ma prawa do urlopu, można pozbyć się go z dnia na dzień, bez odprawy, bez możliwości odwołania się do sądu pracy.
Czysto pragmatycznie: wolelibyście zapłacić trochę więcej, ale zachować możliwość pozbycia się jegomościa z godziny na godzinę i bez konsekwencji prawnych czy finansowych, mieć wywalone na jego czas pracy czy prawo do odpoczynku? Ja – pisząc rozbrajająco szczerze – tak.
Kiedy zaczynałam pracę, pracodawcy zgadzali się, że… Więcej

Z cyklu elity intelektualne w ZOZO.
Tłumaczę właśnie raźno dwudziestostronicowy wywiad z Elonem Muskiem. Gdzieś tak od trzeciej strony usiłuję nie wybić ze złości, zniecierpliwienia i zniechęcenia szybki w laptopie.
No w każdym razie dowiadujemy się od naszego samozwańczego intelektualisty, że sprzedał wszystkie domy, coby ludzie nie wytykali mu bogactwa. Teraz ma bowiem cały pieniądz w akcjach Tesli i SpaceX, więc problem z głowy, właściwie to z niego taki Szymon Słupnik – śpi w swoich fabrykach. Tylko kiedy przyjeżdżają do niego dzieci „wynajmuje sobie jeden dom”.
A skoro już o dzieciach mowa. Zacytujmy wizjonera i ojca szóstki:
„Moi przyjaciele wciąż mówią: „Nie, mój Boże, znów irytuje… Więcej

Z cyklu wklej to swojemu znajomemu seksiście z IT.
Pracownicy i pracownice Google zaanonsowali dzisiaj założenie pierwszego związku zawodowego w spółce. Tj. faktycznie to drugiego, ale ten pierwszy, założony niemal równo rok temu, zrzesza zatrudnionych w stołówkach w Google (oczywiście przez firmę zewnętrzną).
Ale ja tylko pośrednio o tym. Bo czytam sobie o sprawie, wtem w oczy rzuca mi się pewna rzecz.
Branża tech jest zmaskulinizowana w sposób najdalej idący. A jeśli masz gdzieś 70 czy 90 proc. męskich zatrudnionych, teoretycznie w protestach pracowniczych i akcjach wzywających takiego dajmy na to Google’a do etycznego postępowania udział brać powinni także przede wszystkim mężczyźni – jak… Więcej

Sasin (tj., pardon, formalnie Poczta Polska) wydał 70 mln zł na wybory, które się nie odbyły, a teraz Poczta dostanie raptem 53 mln zł zwrotu za tę sasinową decyzję.
I jakkolwiek wielu to dzisiaj bawi – i nikogo nie winię, bo zmemizował nam się ten Sasin przeokropnie – we wszystkich tych memach umyka nam pewna rzecz. Otóż mało kto wie i/lub pamięta, że jesienią okazało się, że Poczta Polska ma zamiar przeprowadzić zwolnienia grupowe.
Nie wiadomo, ile osób ma stracić pracę. Mówi się o kilku tysiącach. Poczta liczyła, że w ramach samego tylko programu dobrowolnych z pracy zrezygnuje 3,5 tys. osób.
A przypomnijmy jeszcze – bo zawsze warto to przypominać – że w tej wannabe wzorcowej spółce… Więcej