Maciej Szlinder
Od początku transformacji ideologia neoliberalna przenikała podstawy polskiej polityki społecznej i gospodarczej, a także debaty publicznej.
„Od lat 90. większość mediów głównego nurtu tłumaczyła, że bezrobotni nie mają pracy, bo są nieporadni, leniwi, przyzwyczajeni do łatwego dostępu do miejsc pracy rodem z poprzedniego systemu. Winny był homo sovieticus, a nie systemowe reformy likwidujące zakłady przemysłowe czy wycofanie się państwa z zadań z zakresu polityki gospodarczej i społecznej. (…) Obecna w debacie publicznej skłonność do obciążania jednostek wyłączną odpowiedzialnością za swoje trudne położenie znajdowała również odzwierciedlenie w podejściu instytucji państwa do problemu bezrobocia. Zamiast systemowo zadbać o wyższe zatrudnienie (także bezpośrednio przez zatrudnianie w sektorze publicznym), szkolono bezrobotnych ze sztuki autoprezentacji i pisania CV, tak jakby magicznie od upowszechnienia takich kompetencji miała zwiększyć się liczba miejsc pracy. Refleksja nad stopniem ‘zatrudnialności’ konkretnych jednostek przesłoniła namysł nad polityką pełnego zatrudnienia.”
Polskie państwo jest państwem niezwykle mało opiekuńczym. Nasz system podatkowo-świadczeniowy był psuty przez kolejne rządy: pierwszy rząd PiS (obniżka i zmniejszenie regresji PIT), SLD (podatek liniowy dla samozatrudnionych), jak i PO (rozpowszechnienie umów śmieciowych). Wprowadzenie 500 plus było oczywiście poprawą, ale stanowczo niewystarczającą.
Konieczne są w Polsce zmiany niesprawiedliwego, regresywnego systemu podatkowego.
„Należy zapewnić podstawowe bezpieczeństwo ekonomiczne i socjalne, stawiając je na dwóch nogach. Pierwszą z nich są powszechne świadczenia pieniężne (dochód podstawowy, emerytura obywatelska, świadczenia dla osób z niepełnosprawnościami – związanymi nie ze zdolnością do pracy, ale z utrudnieniem w funkcjonowaniu w społeczeństwie). Drugą zaś dobrze funkcjonujące usługi publiczne: ochrona zdrowia, edukacja, usługi opiekuńcze, transport publiczny i mieszkalnictwo. Nowoczesne państwo dobrobytu powinno pewnie stać na obu tych nogach, by skutecznie mierzyć się z wyzwaniami współczesności.”
O polskim państwie opiekuńczym, bezpośrednich świadczeniach pieniężnych, usługach publicznych, długu i pracy w różnych jej wymiarach piszę w artykule we Wszystko Co Najważniejsze
Źródło
Opublikowano: 2021-03-31 14:37:07
