Archiwum miesiąca:wrzesień 2020

Razem Warmińsko-Mazurskie:

? Nie zabijajmy olsztyńskich dzików!

Według różnych źródeł w Olsztynie żyje obecnie od 300 do 450 dzików. Tylko w tym roku zostało odłowionych, a następnie uśpionych niemal 100 osobników, zatem według różnych szacunków od jednej czwartej do jednej trzeciej tutejszej populacji. W planach jest eutanazja kolejnej setki.

Jednym z wytłumaczeń takiego działania jest walka z Afrykańskim Pomorem Świń (ASF). Istnieją jednak twarde dowody na to, że zabijanie dzików nie jest skuteczną metodą walki z tą chorobą. Z odpowiedzi na interpelację złożoną przez posłów i posłanki z Lewicy, Zielonych, KO i PSL wynika, że tylko 0,4% zabitych pod pretekstem walki z ASF dzików miało tę chorobę! Co więcej, zgodnie ze stanowiskiem Polskiej Akademii Nauk (PAN), uśmiercanie dzików nie rozwiązuje problemu. Konieczne jest podjęcie działań o wiele bardziej efektywnych, takich jak bioasekuracja i nadzór weterynaryjny. Jednocześnie PAN zwraca uwagę na fakt, że aż ok. 80% padłych dzików miało kontakt z wirusem ASF, zatem to jak najszybsze odnalezienie i usunięcie ich ze środowiska powinno być działaniem priorytetowym.

Gwałtowna depopulacja dzików przeprowadzana pod pretekstem walki z ASF może mieć ponadto opłakane skutki dla ludzi. Spowoduje ona zachwianie równowagi ekosystemu i wzrost zachorowań na choroby przenoszone przez drobne zwierzęta leśne – boreliozę, kleszczowe zapalenie mózgu, wściekliznę, gorączkę krwotoczną HFRS. Zatem niewłaściwa walka z niegroźnym dla ludzi wirusem może ściągnąć nam na głowy prawdziwe niebezpieczeństwo. Należy też zauważyć, że według licznych badań dziki pozytywnie wpływają na ekosystem – spulchniają glebę i żywią się larwami owadzich szkodników. Wbrew ASF-nagonce, tak naprawdę dziki przyczyniają się do ograniczenia rozprzestrzeniania się chorób, zjadają bowiem padlinę, chore ptaki i ssaki.

Kolejnym wytłumaczeniem dla redukcji populacji dzików są szkody, jakie ponoszą rolnicy i rolniczki na skutek żerowania dzików na ich polach. Często jednak wynikają one z faktu, że rolnicy i koła łowieckie nie potrafią się dogadać w kwestii metody zabezpieczenia pola przed dzikami (ogrodzenia elektryczne, siatki wokół upraw). Efekt jest taki, że pozostaje ono niechronione. Fakt braku ochrony pól przed dzikami przytaczają również środowiska naukowe (PAN) w swoim liście otwartym do premiera Mateusza Morawieckiego, z którego pochodzą również przytoczone wyżej zalecenia dotyczące walki z ASF. Co więcej, za szkody wyrządzone przez dziki na polach uprawnych koła łowieckie zobowiązane są wypłacać rolniczkom odszkodowania. Warunkiem jest stosowanie zabezpieczeń pól zaproponowanych przez koła (zdarzają się jednak wyjątki, kiedy w dobrze uzasadnionych przez rolników przypadkach mimo braku ochrony odszkodowanie jest na drodze sądowej przyznawane).

Innym argumentem za eutanazją dzików jest troska o bezpieczeństwo obywateli i obywatelek miasta. Wciąż jednak nie oznacza to, że zwierzęta należy zabijać. Dobrym rozwiązaniem byłoby odławianie i wywóz dzików z miasta do lasu. Niestety prośby prezydenta Olsztyna spotkały się z odmową ministra środowiska… z powodu ASF! W związku z brakiem efektywnych działań na rzecz tak ważnych według PAN bioasekuracji i nadzoru weterynaryjnego stanowisko ministra stanowi wyrok na zwierzęta. Uniemożliwia bowiem ostatni humanitarny dla dzików sposób na walkę z epidemią ASF – izolację. Faworyzuje zaś zabijanie dzików, wśród których, przypomnijmy, prawdopodobieństwo wystąpienia ASF wynosi 0,4%.

Dobrym rozwiązaniem jest też odsuwanie obwodów łowieckich od miast. Pozwoliłoby to zapobiec sytuacjom, kiedy dziki w poszukiwaniu schronienia przed myśliwymi uciekają do skupisk ludzkich. Zmiana taka leży w kompetencji sejmiku województwa, wierzymy więc, że ma większe szanse na wprowadzenie.

Ponadto większą uwagę należy poświęcić odpowiedniemu zabezpieczaniu śmietników, tak by nie przyciągały one dzików do miasta, kusząc łatwo dostępnym, atrakcyjnym pożywieniem.

Ostatnią kwestią wymagającą interwencji jest zgłaszany przez aktywistki niepokojący zwyczaj dokarmiania dzików przez myśliwych. Powoduje on deregulację cyklu rozmnażania się tych zwierząt; dzików gwałtownie przybywa, w związku z czym myśliwi mają wytłumaczenie dla ograniczenia ich populacji (którą de facto sami zwiększają).
Miejsce dzików nie jest w mieście, ale miasta coraz częściej rozlewają się na obszary leśne. Należy stworzyć program, który kompleksowo sprawi, że dziki w miastach takich jak Olsztyn nie będą czuły się bezpiecznie i nie będą miały możliwości prostego znalezienia pożywienia. Mieszkanki i mieszkańcy miasta powinni również przestać je dokarmiać.

Dziki są dzikie i chcemy, aby tak pozostało!

[Grafika dołączona do wpisu: na środku dzik. Poniżej napis ”LEWICA Razem / WARMIŃSKO-MAZURSKIE”.]

Źródło
Opublikowano: 2020-09-04 11:03:20