Maja Staśko:
Ordo Iuris w ustawie „Tak dla rodziny, nie dla gender” podkreśla: „silne więzi rodzinne stanowią czynnik profilaktyki zjawisk patologicznych, w tym przemocowych”.
– Byliśmy jak z obrazka: piękna, wierząca, choć bardzo biedna rodzina z Nowej Huty.
Co niedzielę chodziliśmy do kościoła. A po kościele ojciec pił i bił mnie, mamę i siostrę. Mnie sobie upodobał najbardziej, bo byłam najmłodsza i najczęściej robiłam jakieś głupoty. Nie potrafiłam sobie zrobić kanapki i poprosiłam o to ojca. Albo przychodziłam z podartymi kolanami, zbiłam doniczkę lub chciałam cukierków, na które nie było pieniędzy. Albo wierciłam się w kościele na kazaniach.
To wszystko dla mojego ojca był powód, by mnie sprać.
Nie byłam standardowo biedna, jak w filmach: umorusane sadzą dziecko w dziurawych skarpetach, któremu współczuje się za sam wygląd. Na papierze byliśmy za bogaci na bycie biednymi, ale w rzeczywistości ojciec wszystko przepijał.
Chodziłam w starych ciuchach. Nie zawsze miałam buty na zimę. Nawet jak zaczął mi rosnąć biust, nie było na stanik. Na wf-ie musiałam się przebierać w kącie, by nikt nie zobaczył moich piersi.
Mama robiła, co mogła: pracowała na dwie zmiany, żeby nas wyżywić.
Gdy chodziłam do szkoły z siniakami, dzieci się ze mnie śmiały. Nauczyciele to widzieli – nikt nie zareagował.
Gdy miałam 7 lat, pobił mnie tak, że złamał mi rękę. W szpitalu przedstawiliśmy bajeczkę, że się wywaliłam.
Nie rozumiałam, za jakie grzechy Bóg mnie tak karze. Po wyjściu ze szpitala pobiegłam do kościoła, do księdza, który mnie uczył religii. Wszystko mu opowiedziałam. A on kazał mi się modlić do Boga, po czym zaprowadził do domu, gdzie czekał na mnie mój ojciec.
Ojciec domyślił się, co się stało. Od tego momentu prał mnie tak, żeby nie było widać. Po plecach, nie po rękach. Nie popychał, tylko bił z otwartej dłoni. Pas po dupie. Zmieniał sposoby w zależności od pory roku, bo w zimie noszę więcej ciuchów. A gdy siniaki były nie do zakrycia, ojciec pisał mi zwolnienia z wf-u. Że sie przeziębiłam.
Oczywiście, co niedzielę chodziliśmy do kościoła.
A ksiądz? Nie zgłosił tego. Wciąż nas odwiedzał po kolędzie, widział mnie na religii. Nie pytał, gdy widział, w jakim byłam stanie.
Źródło
Opublikowano: 2021-03-23 21:12:10