Archiwum miesiąca:wrzesień 2019

Maja Staśko:

Wczoraj w nocy napisał do mnie na Instagramie 17-letni chłopak. Opisał gwałt, którego doświadczył ze strony byłego partnera. Powtarzał, że jest winny i nawet nie jest pewien, czy to gwałt, bo w trakcie stosunku mówił ,,przestań” zamiast ,,nie chce”, płakał i nie umiał odepchnąć sprawcy. Nie wiedział też, jak miałby o tym powiedzieć rodzicom.

Po rozmowie ze mną i Adam Kuczyński zdecydował się powiedzieć rodzicom i zgłosić gwałt. Rodzice bardzo go wsparli. Chce też opowiedzieć swoją historię Wam. Jestem strasznie szczęśliwa, że znalazł w sobie tyle energii i sił. Wspierajmy się, nikt z nas nie pozostanie z przemocą sam!

„Chciałbym zacząć od tego, że miałem idealnego chłopaka, po prostu marzenie. Był przystojny, miał idealną rodzinę… jak z obrazka. Pokochał mnie mimo moich wad i problemów.

Nie mogłem uwierzyć, że ktoś taki mnie wybrał. Ja mam ledwie 162 cm i ważę 44 kg, a on 180 cm i 88 kg. W porównaniu do niego byłem bardzo słaby. Poza tym był ode mnie 6 lat starszy.

Uwielbiałem spędzać z nim czas. Zabierał mnie na wycieczki, kupował prezenty, jedzenie. Nie byłem przyzwyczajony, że ktoś może na mnie wydawać aż tyle pieniędzy. Czułem się przez to winny. Zawsze miałem przy sobie pieniądze. Chciałem mu oddawać, ale odmawiał, więc w zamian kupowałem mu prezenty i różne pierdoły.

Pewnego dnia zabrał mnie swoim BMW na wycieczkę. Pod koniec dnia zaproponował, żebyśmy udali się do niego. Często tak robiliśmy, więc od razu się zgodziłem.

Gdy zajechaliśmy na jego podwórko, jak zawsze otworzył mi drzwi. Wysiadłem. Lekko zdziwił mnie fakt, że nie widziałem aut jego rodziców. Zawsze mnie o tym informował. Ale zignorowalem to, może sam nie wiedział?

Dom okazał sie pusty. Nie było jego rodziców i rodzeństwa, jedynie dwa psy, które mnie bardzo uwielbiały i nadal za nimi tęsknię.

Gdy przekroczyliśmy próg mieszkania, nie zaproponował mi nic do picia, choć zawsze to robił. Zdziwiłem się, ale zawsze miał napój u siebie w pokoju. Gdy przekroczyliśmy próg, on OD RAZU powiedział, że jest bardzo zmęczony i chce spać. Stwierdziłem, że dołączę. Położyliśmy się razem… Czułem się taki bezpieczny, kochany w jego ramionach, CZUŁEM.

Po około godzinie poczułem, że chłopak bawi się moimi włosami. Natychmiast mnie to obudziło, ale się nie ruszałem. Chciałem sprawdzić, co robi mój chłopak, gdy śpię. Nie mieliście takiej ciekawości? Ja miałem.

Chłopak „bezpiecznie” jeździł po moim ciele, głaskał mnie po głowie i po udzie. Był przy tym bardzo delikatny, aby mnie nie obudzić. Gdy trwało to dłużej, znudziło mi się, więc udałem, że się budzę.

Chłopak od razu się uśmiechnął. Zaczął mnie całować. „Zawisnął” nade mną. To było w porządku, robił tak wcześniej, ja również. Dotykał mnie, było ok. Potem zaczął lekko przesadzać: wkładał mi rękę pod bluzkę czy pod spodenki. Dawałem mu do zrozumienia, że to mi się nie podoba: przestałem go całować i złapałem go za dłonie, jednak on NIC sobie z tego nie robił.

Po chwili zdarł ze mnie ubrania i mnie zgwałcił. Przez cały czas powtarzałem mu, że mnie boli, żeby przestał, szarpałem się, próbowałem uciec… Był silniejszy. Gdy mówiłem, że ma przestać, coraz głośniej i głośniej, uciszył mnie, uderzając mnie w twarz. Popłakałem się. Szarpałem się. Gdy poczułem na dole coś mokrego, do ostatniej chwili nie wiedziałem… że to moja krew, wymieszana.. Boże, chyba robię źle, pisząc to, japierdole… Przepraszam, chyba nie dam rady, muszę wziąć oddech.

W porządku, zaczerpnąłem świeżego powietrza i „ochłonąłem”. Chcę kontynuować.

Moja krew wymieszana z jego nasieniem. Gdy skończył, zadowolony poszedł sobie spać. W tamtej chwili myślałem: jestem nikim, jestem kurwą, śmieciem, gównem… Po prostu nikim, to moja wina, to moja wina, TO MOJA WINA.

TO MOJA WINA.

Zebrałem swoje rzeczy, szybko się ubrałem, z tyłu koszulki została mi plama krwi. Wepchnąłem koszulkę do spodenek. Ledwo idąc, jak najszybciej uciekłem z jego mieszkania. Po drodze minąłem psy, które niespokojnie chodziły po mieszkaniu. Nie wiem, na ile głośno krzyczałem, ale chyba wystarczająco.

Gdy wybiegłem z jego domu, 3 godziny chodziłem, aby rozchodzić ból. Potem zadzwoniłem po mamę. Powiedziałem, że auto mu się popsuło, i zapytałem, czy tym razem ona mogła po mnie przyjechać… Byłem przeszczęśliwy, że mama o nic nie pytała, nic nie zauważyła… Uśmiech, nawet ten wymuszony, daje więcej niż tysiąc słów. Gdy wróciliśmy do domu, rzuciłem się na łazienkę. Wyszorowałem się do czerwoności, a ubrania upchnąłem tak, aby nikt nie widział…

Bluzka się nie wyprała. Wytłumaczyłem się tym, że nie wiem, co to za plama i skąd się wzięła, zapewne z prania. Widziałem, że mama mi nie wierzy. Ale milczała. Tak jak ja milczałem, do dziś dnia…

Ale to koniec. Zawalczę o siebie.”

#MeToo

MeToo

Źródło
Opublikowano: 2019-09-01 20:15:51