Maciej Konieczny:
10 września 1991 zmarł Jan Józef Lipski, senator RP, działacz opozycji demokratycznej i Przewodniczący Rady Naczelnej Polskiej Partii Socjalistycznej.
Całe życie Lipskiego było poświęcone walce o wolną i sprawiedliwą Polskę. Już w wieku 16 lat walczył w powstaniu warszawskim. Od połowy lat pięćdziesiątych angażował się w działalność opozycyjną, najpierw w ramach Klubu Krzywego Koła, później współpracując z październikowym tygodnikiem "Po prostu" i paryską "Kulturą".
W późniejszych latach był jednym z inicjatorów Listu 34 (protestu intelektualistów przeciwko cenzurze) i Listu 59 (protestu przeciwko wpisaniu do konstytucji PRL "kierowniczej roli PZPR" i wieczystego sojuszu z ZSRR). Był jednym z współzałożycieli Komitetu Obrony Robotników i członkiem "Solidarności".
PRL krytykował z pozycji demokratycznych i lewicowych, jednocześnie bezkompromisowo sprzeciwiając się nacjonalizmowi. Zagrożenie, jakie niesie ze sobą ideologia narodowa opisywał w wielu tekstach, między innymi w ponadczasowej książce "Dwie ojczyzny – dwa patriotyzmy".
W 1987 był jednym z inicjatorów odbudowy Polskiej Partii Socjalistycznej w kraju i został jednym z jej liderów. W wyborach kontraktowych kandydował jako przedstawiciel Komitetu Obywatelskiego do Senatu z okręgu radomskiego. Mimo, że ze względu na lewicowe poglądy Lipskiego konserwatywna prawica wystawiła przeciwko niemu kontrkandydata, udało mu się uzyskać mandat. Zmarł kilka miesięcy przed zakończeniem kadencji.
O Janie Józefie Lipskim można i należałoby napisać dużo więcej, to postać wybitna i kluczowa dla zrozumienia losów Polski w XX wieku. Dlatego bardzo zachęcam do lektury wspomnienia o nim, które kilka dni po jego śmierci opublikowała Lidia Ciołkoszowa (link w komentarzu).
Źródło
Opublikowano: 2020-09-10 16:54:04