Najwyższa Izba Kontroli opublikowała raport pt. “Wsparcie osób z autyzmem i zespołem Aspergera w przygotowaniu do samodzielnego funkcjonowania”. Raport obejmuje dwa, bardzo istotne aspekty dorosłego życia: edukację i życie zawodowe. Wynika z niego, że o ile opieka na etapie edukacji przebiega w Polsce poprawnie, o tyle problematyczną staje się kwestia podejmowania studiów i zatrudnienia.
? Według raportu osoby z autyzmem i zespołem Aspergera mogą w Polsce rozpocząć pracę na otwartym lub chronionym rynku pracy, jednak działające w Polsce warsztaty terapii zajęciowej (WTZ), oferujące rehabilitację społeczną i zawodową, a także zakłady aktywności zawodowej (ZAZ), są dla nich dostępne tylko formalnie. W województwach, w których przeprowadzono kontrolę, tylko w ok. 19% ZAZ i w 22% WTZ wspierano osoby z autyzmem, jednak w większości były to specjalne placówki przeznaczone tylko dla nich.
? Jakie są powody niechęci do korzystania z zajęć WTZ? Brak pracującej tam pełnowymiarowo kadry specjalistek i specjalistów. To właśnie zindywidualizowane podejście do osoby z autyzmem znacznie zwiększa rezultaty prowadzonej terapii zajęciowej i zawodowej.
? NIK zwraca uwagę na zatrważający fakt: żadna z placówek objętych kontrolą nie otrzymała od samorządu dodatkowych środków finansowych na wsparcie osób z autyzmem!
? Brakuje też danych statystycznych o liczbie studentów, studentek, doktorantów i doktorantek ze spektrum autyzmu. Wiadomo o tym, że osoby te podejmują studia na uczelniach wyższych i że ich problemy są zauważane, nie ma jednak danych o tym, jak są one rozwiązywane i ile z tych osób studia kończy.
Niewystarczające jest również wsparcie dla osób z autyzmem i ich rodzin w kwestiach codziennych, społecznych. W Polsce brakuje specjalistycznych ośrodków dla dorosłych osób z autyzmem. Odpowiednie warunki, nieprzerwana terapia i stała opieka są koniecznością, jeśli nie chcemy doprowadzić do utraty nabytych umiejętności i wiedzy, a takich warunków nie są w stanie zapewniać domy pomocy społecznej czy szpitalne oddziały psychiatryczne, gdzie również trafiają autystyczki, autystycy czy osoby z zespołem Aspergera.
Wraz z posłankami i posłami Razem – Marcelina Zawisza, Magdalena Biejat, Paulina Matysiak, Adrian Zandberg i Maciej Konieczny, wystosowałam interpelacje do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Pytamy w nich m.in. o to:
?czy MNiSW gromadzi dane odnośnie studiujących osób z autyzmem i zespołem Aspergera
?czy zostaną wydzielone środki finansowe dla uczelni, przeznaczone na świadczenia dla wskazanej grupy studentek i studentów
?ile studentek i studentów z autyzmem i z zespołem Aspergera korzysta ze wsparcia asystentów osobistych osoby niepełnosprawnej; czy uczelnie przekazują informacje o możliwości skorzystania ze wsparcia asystenta osobistego osoby niepełnosprawnej
a także o:
? możliwość stworzenia optymalnego systemu przyjmowania na studia i warunków do prowadzenia pracy naukowej, dostosowanych do potrzeb wskazanej grupy
? dotacje finansowe dla WTZ i ZAZ
? możliwość stworzenia kompleksowego wsparcia zawodowego w postaci WTZ, ZAZ i ŚDS w każdym powiecie
? o kwestię rozdziału środowiskowych domów samopomocy na te przeznaczone dla osób ze spektrum autyzmu i dla osób z niepełnosprawnością sprzężoną, a także o opiekę w systemie 1:3.
Bez finansowania na odpowiednio wysokim poziomie, zbierania informacji na temat osób z autyzmem i zespołem Aspergera, ich potrzeb i sytuacji życiowych, państwo nie jest w stanie stworzyć dobrze funkcjonujących programów i narzędzi, które będą pomocne w codziennym życiu i w sferze zawodowej. Polityka państwa dotycząca osób z niepełnosprawnościami powinna być całościowa, a szczególnie wrażliwymi jej obszarami są właśnie edukacja i aktywizacja zawodowa.
Dlatego czekamy na odpowiedzi ministerstw i sprawdzamy, jakie kroki rząd podejmie w tej sprawie.
Źródło grafiki: pfron.org.pl
Źródło
Opublikowano: 2020-07-31 15:50:09