Archiwum autora:pr

Lichwiarz powstrzymany

Usiadłem na ławce przed urzędem dzielnicy na Pradze. W ciągu 30 minut zdążyłem udzielić trzech porad prawnych. Na czwartkowy dyżur przyszło młode małżeństwo. Mieszkają w siedem osób w 38metrowym mieszkaniu. Oni, czwórka malutkich dzieci i mama. Mama popadła w długi i mieszkanie ma być licytowane. Miasto st. Warszawa odmówiło wpisania ich do kolejki mieszkaniowej. Więc już niedługo wpadną w ręce jakiegoś handlarza, który kupi tanio, bo z lokatorami. A potem zrobi wszystko, żeby ich wyrzucić i sprzedać z zyskiem. My zaś zrobimy wszystko, żeby ta rodzina z czwórką dzieci nie wylądowała na bruku.
Kancelaria Sprawiedliwości Społecznej w zeszłej kadencji Sejmu za pośrednictwem posłów z Twojego Ruchu zgłosiła projekt ustawy o tzw. ostatniej koszuli. Chodziło o to, by mieszkania do pewnego metrażu, będącego jedynym dachem nad głową dłużnika nie można było licytować. Sejm ten projekt odrzucił. Sępy żerujące na ludzkim nieszczęściu odetchnęły z ulgą. Ilekroć popadniecie w długi i wasze mieszkanie zostanie wystawione na licytację, zaczną was odwiedzać „dobrodzieje” niezwykle zatroskani i gotowi wam udzielić pożyczki by was uratować przed licytacją. To są lichwiarze. Pani Maria była w takiej sytuacji i wpadła w ręce takiego właśnie człowieka. Prosiła by jej przedstawił projekt umowy pożyczkowej. Ale on zwlekał do ostatniej chwili. Dopiero w przeddzień licytacji dał jej do podpisania umowę. Ale nie była to obiecywana umowa pożyczki pod zastaw mieszkania, tylko umowa kupna-sprzedaży. Przy czym „dobrodziej” obiecywał, że jest to rozwiązanie tymczasowe, bo on już wkrótce załatwi jej kredyt bankowy, dzięki, któremu ona go spłaci i odzyska własność mieszkania. Jak zwykle bywa w przypadkach takiego oszustwa nic takiego nie zrobił. Tylko podjął starania o wyrzucenie jej z mieszkania. Przed eksmisją bronimy ją już trzeci rok. Tej presji nie wytrzymał mąż pani Marii, który zmarł na wylew krwi do mózgu. W ostatnich dniach doszło do kolejnej próby eksmisji. W przeddzień podjęliśmy decyzję o jej zablokowaniu. Baliśmy się, że będzie nas mało, bo to miała być godzina 11:00 w dzień powszedni. Działacze są wtedy w pracy. Z wielkim trudem zmobilizowaliśmy kilkunastu aktywistów. Jednak ku naszemu zdziwieniu na miejscu pojawiło się kilkadziesiąt osób. Głównie młodych. O naszej akcji dowiedzieli się z mediów społecznościowych.
Komornik poprosił policję o wsparcie, przysłanie posiłków. Policja odmówiła. Wówczas oświadczył, że wróci i wykona czynność, kiedy nam się znudzi i sobie pójdziemy. W międzyczasie wezwano pogotowie. Eksmitowanej zmierzono bardzo wysokie, zagrażające życiu i zdrowiu ciśnienie. Już wcześniej z powodu choroby krążenia miała skierowanie do szpitala. Jedni blokujący musieli iść do pracy, inni nadchodzili. Byliśmy zdecydowani bronić tej kobiety do końca dnia. Na szczęście nie było to konieczne. Sąd zawiesił egzekucję komorniczą. Zyskaliśmy czas na ściganie lichwiarza, który zamiast wyrzucać starszą panią, powinien zasiąść na ławie oskarżonych. Młodzi ludzie podali nam listę numerów telefonów z prośbą żebyśmy ich informowali o kolejnych akcjach.

Piotr Ikonowicz

Źródło
Opublikowano: 2019-10-01 11:29:17